دلم تنگ است این شبها یقین دارم که میدانی
 صدای غربت من را ز احساسم تو می خوانی

 شدم از درد تنهایی گلی پژمرده و غمگین
 ببار ای ابر پاییزی که دردم را تو میدانی

 میان دوزخ عشقت پریشان و گرفتارم
 چرا ای مرکب عشقم چنین آهسته میرانی

تپش های دل خسته چه بی تاب و هراسانند
 به من آخر بگو ای دل چرا امشب پریشانی

دلم دریای خون است وپر از امواج بی ساحل
 درون سینه ام آری تو آن موج هراسانی

 هماره قلب بیمارم به یاد توشود روشن
 چه فرقی می کند اما تو که این را نمی دانی...

در نگاه كساني كه پرواز را نمي فهمند ،

 هر چه بيشتر اوج بگيري كوچكتر خواهي شد...

 

پرواز در هوای خيال تو ديدنی ست

حرفی بزن که موج صدايت شنيدنی ست

شعر زلال جوشش احساس های من

از موج دلنشين کلام تو چيدنی ست

يک قطره عشق کنج دلم را گرفته است

اين قطره هم به شوق نگاهت چکيدنی ست

خم شد- شکست پشت دل نازکم ولی

بار غمت ـ عزيز تر از جان ـ کشيدنی ست

من در فضای خلوت تو خيمه می زنم

طعم صدای خلوت پاکت چشيدنی ست

تا اوج ، راهی ام به تماشای من بيا

با بالهای عشق تو پرواز ديدنی ست

شايد اين خلوت من كوچ كند

به شب پروانه

به صداي نفس شهنامه

به طلوع اخرين افسانه

و غروبي كه در آن

نقش ديوانگي يك عاشق

بر سر ديواري پيدا شد

خلوتم را نشكن

خلوتم بس دور است

ز هواي دل معشوق سهند

خلوتم راه درازي ست ميان من و تو

خلوتم مرواريد است به دست صياد

خلوتم تير وكماني ست به دست سحر

خلوتم راه رسيدن به خداست

خلوتم را نشكن

سلام.من اومدم .این چند روزه که بلاگفا رو قطع کرده بودن داشتم میمردم....آخیییییش!!وبلاگمم که خدا رو شکر از چنگ اجانب در آوردم...حالم حسابی خوبه فقط یه کم یه کوچولو ناراحتم اونم واسه اینکه اس دادم به دوستم جواب اومد این خط واگذار شده اس ندید دیگه!!!اونم خط ایرانسل ۵ تومنی!!!!یعنی من اینقد غیر قابل تحملم!!!!!    عسل

شبیه برگ پاییزی،پس ازتو قسمت بادم
خداحافظ ، ولی هرگز نخواهی رفت از یادم

خداحافظ ، و این یعنی در اندوه تو می میرم
در این تنهایی مطلق ، که می بندد به زنجیرم

چگونه بگذرم ازعشق،ازدلبستگی هایم ؟
چگونه می روی بااینکه می دانی چه تنهایم؟

خداحافظ،تو ای همپای شب های غزل خوانی
خداحافظ،به پایان آمد این دیدار پنهانی

خداحافظ،بدون تو گمان کردی که می مانم
خداحافظ،بدون من یقین دارم که می مانی !!!

خداحافظی شاید از این وبلاگ ...چرا وبلاگمو حک کردی ؟آهای با توام ...با تو...خیلی خوشحالی؟؟
                                                                                                               عسل

خودت را از کسی پس نگیر

شاید این تنها چیزی باشد که او دارد

وقتی که می گویی دوستت دارم خوب به این جمله فکر کن

شاید نوری را روشن کنی که با خاموش کردن آن ، به خاموش شدن او ختم شود . . .

                                                                                                                             عسل

   از غم عشق چه می باید کرد ؟

  به دمی دیداری می توان راضی شد    

 به تمنای نگاهی می توان تشنه ی جان بازی شد

 می توان دلخوش کرد به کلامی که شنید   

از دو خط نامه ی سرد می توان داغ شد و شعله کشید

 از جهنم گذری کرد و گذشت به گذرگاه رسید   

  به گذر گاه تباهی ، به جنون .....

عشق و مصیبت از جنس حادثه است.

هر دو به جانِ طرف می افتد و از کسی برنمی آید که آن را بزداید

 ولی فرقشان این که عشق، سوگِ  نبودن است و مصیبت، سوگِ رفتن

سلام عشق مصیبت بار من!!!

           كاش آن لحظه كه تقديم تو شد هستي من مي سپردم كه مراقب باشي   
                                                 جنس اين جام بلورست
                                                  مبادا كه بازيچه شود
                                                          ميشكند . . .

هنوز دلم بهانه ات را می گیرد

تمام دردهای دنیا را نردبان کنی

دستت به سقف دلتنگی های من نمیرسد...

دوست دارم يكي پيدا بشه كه از

 دنياي اطرافش فقط واسه2 ساعت ببره!بياد

چهارتا كلام حرف حساب بزنيم....انقده حال ميده جدي جدي

با افكارت و حرفات به اين دنيا يه

شصت گنده نشون بدي!مگه نه؟؟؟

                                                عسل

اين جا در انبساط فاجعه‏

آسمان براى رقص ستاره‏گان تنگ شده است‏

و آفتاب پشت ديوار بلند گرسنگى‏

چشم انتظار يك لقمه روشناييست‏

و دلتنگى من بزرگتر از آن است‏

كه به ديدار چراغى دلشاد شوم‏

اين جا در انبساط فاجعه‏

كشتى شكسته مرا

جز ابرهاى پاره پاره سرگردان‏

بادبانى نيست...

فاصله گرفتن از آدمهایی که دوستشان داریم

بی فایده است.

زمان به ما نشان می دهد

که جانشینی برای آنان نیست!!!

آره منم موافقم...تا دوست داشتن تو دلت باشه هم فراموشی محاله هم پیدا کردن یه جانشین ....درسته؟؟ یه جورایی حس خوبی دارم...میدونم چرا......  عسل

حکایت جالبی است!!!

فراموش شدگان فراموش کنندگان را فراموش نخواهند کرد...

                                   باور کردم
                                    اما نه...
                                 
                              باز هم باورم 
                                
                                      غلط
                                از آب درآمد...

سکوت بهترین بهانه برای ناگفته هاست

سکوت میکنم....

شاید تو خود بفهمی....

من که از گفته ها هیچ سودی ندیدم

شاید سکوت به تو بفهماند.................

                 عسل                                                         

مترسک ناز می کند
کلاغ ها فریاد می زنند
و من سکوت می کنم....
این مزرعه ی زندگی من است
خشک و بی نشان
ولی نمی دانم چرا امشب واژه هایم خیس شده اند
مثل آسمانی که امشب می بارد....
و اینک باران
بر لبه ی پنجره ی احساسم می نشیند
و چشمانم را نوازش می دهد
تا شاید از لحظه های دلتنگی گذر کنم
ولی گاهی امید به آینده پیدا میکنم
نمیدانم چرا ؟...
شاید این همان رویاست...

دل من از تبار دیوار های کاهگلی است...

ساده می افتد ساده می شکند ساده می میرد...

دل من تنها سخت می گرید....

شیشه پنجره را باران شست

                                    در دل من اما

                                                    چه کسی عشق تو را خواهد شست؟؟؟

زندگی نقطه سر خط ... بی وفایی شده عادت
تو نوشته بودی دیدار ... سه تا نقطه به قیامت

زندگی نقطه سر خط ... تلگرافی شده نامه ات
قلبمو مچاله کردی ... لای نقطه چین نامه ات

با سی و دو حرف دلگیر ... مختصر مفید و ساده
گفتی که سایه عشقت ... از سرم خیلی زیاده

زیر درد رو خط کشیدی ... ضربدر زدی رو اسمم
تا بدونم که به عشقت ... تا که جون دارم طلسمم

روی یک کاغذ بی خط ... حرفای خسته به نوبت
رو به سرزمین نامه ات ... حرف ت کرده قیامت

ت مثل تو مثل تردید ... ت مثل اخر طاقت
مثل تنهایی مثل تب ... مثل اخر خیانت

عزیزم نقطه ته خط ... برو با خیال راحت
به تو تقدیم این ترانه ... عوض جواب نامه ات

سلام...حالم خیلی خوبه...خیلی خوب..بالعکس این شعر...امروز روز عزیزیه واسم...بهترین روز زندگیم...عسل

 

                              شاید اشتباهه اما عاشقا دروغ می گن ،

                              آدمهای مهربون و با وفا دروغ می گن ،

                               اونا که می گن تا همیشه دیوونتن ،

                                بذار بی پرده بگم که به شما دروغ می گن

      اونا که میان به این بهونه ها ، از توی شهر قشنگ قصه ها ، دروغ می گن

                              اونا که فدات بشم تکیه کلامشون شده ،

                               به تموم آسمونا به خدا دروغ میگن

      اونا که با قسم و آیه می خوان بهت بگن تا قیامت نمی شن ازت جدا

                               به خدا دروغ می گن ...

            

دروغگووووووو..............حالم از این ژستای عاشقانه به هم میخوره...

سخته بخواي همه ي دردهاتو توي چند تا جمله خلاصه کني

 همه ي دردهاتو شکل حرف دربياري,حرفا رو شکل کلمه...

کلمه پيدا نکردن براي گفتن بغضت سخته...

 زندوني کردن اين همه فکر توي چارديواري مغزت سخته

مجبورم بنويسم...اين جا

 براي دفن کردن حرفام,دردام,بغضم...

 فقط به خاطر اينکه خفه نشم...

 من بازم دلم گرفته

                                                                                                  عسل

دوستت دارم  هايت را باور مي کنم

درست مثل امضاي آخر نامه هايت

که مي گويي خون است

ولي طعم آب انار  مي دهد!!! 

                                

                                         آن بالای صخره دوستم داری،

                                          این پایین دره از من متنفری،

                              و تو چه آسان از آن بالا میفتی تا این پایین،

       و من چه سخت توی دست و پا شکسته را روی دوشم تا آن بالا برمیگردانم.

                                                                               برگرفته از وبلاگ راینیتیدین

دلم خیلی گرفته......میدونم چرا....تو هم میدونی ....پس چرا بگم؟؟

امشب یه بغض تو گلومه مثل همون شبا...اون شب و روزای لعنتی...یکی میگه تو   فراموش شده ای..واسه همیشه.....میگم چرا؟..میخنده...میگم تو کی هستی؟..میخنده....از خواب میپرم...گلوم خشکه چشمام خیسه دستام میلرزه ....تو این شرایط بهتر از این نمیشه نوشت.مگه نه؟                                                                                                   عسل